۱۳۹۰ خرداد ۱۶, دوشنبه

درسی که زیدآبادی به مبارزان سبز آموخت

مهدیه محمدی - همسر احمد زیدآبادی در فیسبوک شخصی اش نوشته بود: امروز "هوا آلوده است" از حجت شریفی را تلفنی برای احمد خوندم و اون مثل همیشه با آرامش کامل گفت از طرف من به حجت بگو اینقدر ناامید نباش دوباره باد میاد آلودگی را میبره ابرهای سیاه باعث بارندگیهای سیل آسا می شه و دوباره هوا تمییز و شفاف می شه این تلاطمات به قول خودت از ده سال پیش تا حالا بوده از این به بعد هم خواهد بود.

وقتی سختی هایی که بر زیدآبادی و خانواده اش تحمیل شده است را در نظر بگیریم، آدمی در حیرت می ماند از این همه عظمت و امید.  رمز این همه امید چیست؟ چگونه است که او از عمق سیاهچاله های رژیم از امید می گوید و ما در بیرون از زندان از ناامیدی؟ به نظر می آید علتش در همان توضیح زید آبادی نهفته باشد. هم خودساختگی زندانیان سیاسی و هم تجریه آنها گواهی می دهد به پایان فصل سرد. دیده اند و شنیده اند داستان روزهایی که نسیم آزادی و هوای پاک در این مملکت وزیده است و ابرهای سیاه ماندگار نبوده اند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر